Eén beeld zegt meer dan 1000 woorden, zeggen ze wel eens. Dat hangt natuurlijk helemaal van het beeld af en ook van de woorden. Hoe dan ook jaren geleden ben ik verhalen gaan schrijven van precies 1001 woorden. Ik begon ermee in een periode toen ik voor magazines schreef die vanwege de bladspiegel en opmaak vaak strenge eisen hadden: “1500 woorden inclusief 4 subkoppen en maximaal 50 woorden meer of minder.” Precies 1001 woorden klinkt een stuk makkelijker dan het klinkt. Het venijn zit hem werkelijk in het wegpoetsen van die laatste twee of drie woorden, zonder af te doen aan de melodie van de tekst. Probeer het maar eens 😉
Vaak zijn deze korte verhalen het resultaat van een gesprek of gewoon iets dat me opviel onderweg. Soms bleken het schetsen; en werkte ik ze later uit tot verhalen met meer woorden en wat meer diepte. Zoals een schilder snelle (nou ja) potloodschetsen maakt die soms later om wat meer kleur vragen. Het is daarmee een soort schetsboek en zou ook zo gelezen moeten worden. Een oefening in verhalen, of schetsen in tekst.